Ik ben fan van Jan Groenendijk. Ik zag op de NK-site het interview met de bondscoach en die mopperde dat Jan zich niet aan alle afspraken houdt.
Nu ken ik die afspraken niet en misschien heeft de bondscoach helemaal gelijk, maar ik ben toch een beetje bang dat Jan met de regeltjes van Rob Clerc in een keurslijf wordt gedrukt dat hem niet past. Jan had de regels van de bondscoach ook niet nodig om in 2015 tweede van de wereld te worden. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat een jaar later bij de WK-match Clerc in het kamp van de tegenstander Roel Boomstra zat, en de tweede plaats van Jan daar een stuk minder aansprekend was.
Jan is met afstand de meest mediagenieke topdammer die we ooit gehad hebben. Hij stal de show bij DWDD en pakte vervolgens Eva Jinek in. In mijn rol als hoofdbladvuller van het ter ziele gegane Gelders Damnieuws volgde ik Jan al van jongs af aan en bleef mij verbazen over zijn uitzonderlijke prestaties. Hij was net aspirant toen hij in 2012 het NK junioren won met twee punten voorsprong (op een andere aspirant, Martijn van IJzendoorn). Op zestienjarige leeftijd verpletterde hij zijn tegenstanders in het NK sneldammen algemeen (met 12 uit 7). Een jaar later werd hij, nog niet eens volwassen, op een haar na wereldkampioen. Naast alle overige hier onvermeld gelaten nationale, Europese en mondiale eerste plaatsen is het hoogtepunt in zijn nog steeds prille carrière natuurlijk de toernooiwinst in 2017 van Nijmegen Open. Een prijs die zelfs Sijbrands, Wiersma, Georgiev en Tsjizjov niet op hun palmares hebben staan.
Maar niet al die successen en ook niet het feit dat hij inmiddels mijn stadgenoot is, is de grootste reden dat ik fan van hem ben. Dat is de manier waarop hij zijn partijen speelt. Hij vliegt er altijd vol in en neemt soms nauwelijks (volgens de bondscoach waarschijnlijk totaal niet) verantwoorde risico’s. Zie bijvoorbeeld zijn winst in de zevende ronde van het door hem gewonnen Nijmegen Open tegen Aleksej Domchev. Jan speelde een positioneel riskante (lees: zwakke) zet om een combinatie in de stand te vlechten. Omdat de Litouwer, toch niet de minste, het gevaar niet doorzag, kon Jan twee belangrijke punten bijschrijven. Ronduit spectaculair was zijn partij in het WK van 2015 tegen Freddy Loko. Hierin speelde de Congolees een mooie, geniepige zet die hem een schijf winst op zou leveren. Jan, die het naar we aannemen niet gezien had, reageerde door het bord in vuur en vlam te zetten en niet één, maar twee schijven te geven. Uiteindelijk won hij er drie terug en was Freddy zo van slag dat hij vervolgens de partij verloor. Bepaald niet foutloos, maar misschien juist daarom des te genietbaarder.
Niet helemaal objectief hoop ik dus dat Jan de titel straks mee terugneemt naar de oudste en fijnste stad van Nederland. De Nederlands kampioen van de dames woont er al.
Eric Sanders